Szczegóły orzeczenia II K 2/20 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu

II K 2/20 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2020-01-14

Tytuł:: Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2020-01-14
Data orzeczenia:: 14 stycznia 2020
Data publikacji:: 26 marca 2020
Data uprawomocnienia:: 24 stycznia 2020
Sygnatura:: II K 2/20
Sąd:: Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Wydział:: II Wydział Karny
Przewodniczący:: Sędzia Robert Pelewicz
Protokolant:: st. sekr. sąd. Marta Czachurska
Hasła tematyczne:: Tymczasowe aresztowanie
Podstawa prawna:: art. 344 kpk w zw. z art. 249 § 1 kpk i art. 258 § 1 pkt 2 kpk, art. 258 § 2 kpk w zw. z art. 263 § 3 kpk (art.259 § 1 kpk).
Teza:: 1. Obowiązek przedstawienia dowodów świadczących o dużym prawdopodobieństwie popełnienia przez oskarżonego przestępstwa oraz przytoczenie okoliczności wskazujących na istnienie podstaw i konieczność stosowaniem tymczasowego aresztowania, o których mowa w art. 251 § 3 kpk, odnosi się nie tylko do postanowienia o zastosowaniu tego środka zapobiegawczego, ale również do podejmowanego z urzędu rozstrzygnięcia - w trybie art. 344 kpk - o utrzymaniu, zmianie lub uchyleniu aresztu. 2. W postępowaniu w przedmiocie każdego środka zapobiegawczego rola sądu ogranicza się do zweryfikowania istnienia ustawowych przesłanek stosowania tymczasowego aresztowania, a nie obejmuje badania sprawstwa oskarżonego (podejrzanego). W rozpoznawanym zakresie, a więc postępowaniu incydentalnym w trybie art. 344 kpk i w przedmiocie przedłużenia tymczasowego aresztowania wobec oskarżonego M.R., niedopuszczalne byłoby rozstrzyganie, które z wymienionych w akcie oskarżenia depozycji procesowych są wiarygodne, a które godne wiary nie są. 3. Działanie oskarżonego względem pokrzywdzonego cechowało się długotrwałością, intensywnością i brutalnością, powodując naruszenie czynności narządów ciała u pokrzywdzonego trwające powyżej dni siedmiu, a zamierzonego skutku nie osiągnął tylko dlatego, że został powstrzymany przez interweniującego na miejscu świadka. Tak więc zagrożenie reakcją karną, przy uwzględnieniu konkretnych okoliczności sprawy (użycie niebezpiecznego narzędzia w postaci noża, zadanie tym nożem szeregu ciosów w newralgiczne dla życia organy, spowodowanie u pokrzywdzonego poważnych obrażeń ciała), nawet przy założeniu zmiany kwalifikacji prawnej czynu poprzez wskazanie w jej podstawie art. 31 § 2 kk, powoduje, że uzasadnione jest przyjęcie, iż wymierzona względem podejrzanego kara będzie karą surową w rozumieniu art. 258 § 2 kpk. 4. Uwzględniając intensywność wskazanych obaw, oczywistym jest, że tok postępowania karnego, toczącego się w niniejszej sprawie, musi być na etapie postępowania jurysdykcyjnego skutecznie zabezpieczony i - uwzględniając charakter oraz intensywność opisanych powyżej obaw - tylko dalsze tymczasowe aresztowanie oskarżonego M.R. jest w stanie sprostać tym wymogom. Żaden inny środek zapobiegawczy o charakterze nieizolacyjnym nie jest w stanie zapewnić prawidłowego toku prowadzonego postępowania. Zwłaszcza jeśli się zwróci uwagę, że w dniu 20 maja 2019 r. uprawomocnił się wyrok Sądu Rejonowego w Mielcu z 28 stycznia 2019 r., w sprawie II K 675/18, mocą którego M.R. został skazany za przestępstwo z art. 12 kk w zw. z art. 217 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk w zw. z art. 31 § 2 kk i inne, na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności. A zatem w niniejszej sprawie nie doszło do naruszenia dyspozycji art. 257 kpk, który zawiera tzw. dyrektywę adaptacji środka zapobiegawczego do sytuacji procesowej oskarżonego, wyrażającą się w nakazie dokonywania przez prokuratora lub sąd oceny potrzeby oraz celowości utrzymywania środka zapobiegawczego, a zwłaszcza tymczasowego aresztowania, oraz – w konsekwencji – uchylenia lub zmiany tego środka w chwili, gdy ustaną przyczyny jego zastosowania.
Istotność:

Dodano: 26 marca 2020, Opublikował(a): Dorota Koper
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Robert Pelewicz
Data wytworzenia informacji: 14 stycznia 2020