Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 5/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2019-07-10

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2019-07-10
Data orzeczenia:
10 lipca 2019
Data publikacji:
30 stycznia 2020
Data uprawomocnienia:
7 listopada 2019
Sygnatura:
II K 5/19
Sąd:
Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Wydział:
II Wydział Karny
Przewodniczący:
Sędzia Robert Pelewicz
Protokolant:
st. sekr. sąd. Marta Czachurska
Hasła tematyczne:
Wyrok łączny
Podstawa prawna:
art.85 kk, art.85a kk, art.36§1 kk
Teza:
1. Przepis art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 396 – dalej ustawa nowelizująca) ogranicza zakres stosowania ustawy nowej – a więc tego, co zgodnie z art. 4 § 1 kk powinno być regułą – wyłączając definitywnie spod jej działania tylko te sytuacje, w których podstawą orzekania kary łącznej byłyby wyłącznie kary prawomocnie orzeczone przed dniem 1 lipca 2015 r. Nawet więc w sytuacji, gdy łączeniu podlegają wyłącznie kary prawomocnie orzeczone po wejściu w życie ustawy nowelizującej za czyny popełnione przed wejściem w życie tej ustawy, art. 19 ust. 1 tejże ustawy nie wyłącza stosowania art. 4 § 1 kk. Oczywiste jest zatem, że reguła z art. 4 § 1 kk nie miałaby zastosowania, gdyby w dacie popełnienia czynów obowiązywała ta sama ustawa co w dacie wydania wyroku łącznego, jak i pomiędzy tymi datami. W świetle powyższych rozważań i ustaleń faktycznych w sytuacji procesowej skazanego ... należało jednak stwierdzić, że brak jest podstaw do stosowania art. 4 § 1 kk i zastosować przepisy regulujące zasady orzekania kary łącznej obowiązujące od 1 lipca 2015 r., a nie te obowiązujące w dacie popełnienia przez .... czynów zabronionych objętych prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia 20.05.2015 r., w sprawie II K 184/15 - popełnionych w dniu 27.12.2014 r. - a więc do dnia 30 czerwca 2015 r., albowiem przepisy te nie były względniejsze dla skazanego – nie stwarzają bowiem możliwości osądu korzystniejszego dla interesów skazanego ..., skutkujących tym samym przyjęciem w niej surowych reguł odpowiedzialności lub zastosowaniem mniej dotkliwych sankcji. 2. Przeciwko zbliżaniu się do pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej wobec skazanego ... przemawiał nie tylko brak bliskiego związku przedmiotowego pomiędzy popełnionymi przez niego w obu sprawach przestępstwami, ale także względy indywidualno-prewencyjne. W okolicznościach niniejszej sprawy, skazany ... który pomimo świadomości prowadzenia postępowania karnego w sprawie II K 184/15 - Sądu Rejonowego w Mielcu i wydania wyroku z dnia 20.05.2015 r., w tymże właśnie okresie popełnił kolejne przestępstwa - w okresie od bliżej nieustalonego dnia marca 2015 r., do bliżej nieustalonego dnia listopada 2015 r. oraz w okresie od bliżej nieustalonego dnia czerwca 2016 r., do bliżej nieustalonego dnia sierpnia 2016 r. Skazany ... nie może więc liczyć na minimalny wymiar kary łącznej lub przewagę zasady absorpcji kar, albowiem musi ponieść realną karę za ponownie popełnione (mimo dania mu szansy i kredytu zaufania) przestępstwa. Stanowisko przeciwne całkowicie zniekształcałoby koncepcję zasady pochłaniania i wykluczałoby właściwe oddziaływanie w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej. Popełnienie bowiem kolejnych przestępstw z ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. 2017, nr 783 ze zm.), wskazuje na to, że ... kroczy drogą przestępstw i nie wyciąga wniosków z poprzednich skazań. 3. Podkreślić należy, że kolejne przestępstwa skazany popełnił w okresie prowadzenia postępowania karnego i następnie danej mu szansy na resocjalizację w warunkach wolnościowych, tj. w okresie zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Nie tylko nie wykorzystał danej mu szansy, ale okazało się, że nietrafne były pozytywne prognozy kryminologiczne dotyczące skazanego. Ponadto, po zarządzeniu wykonania kary orzeczonej w sprawie II K 184/15 - Sądu Rejonowego w Mielcu, nie przystąpił dobrowolnie do jej wykonania, lecz ukrywał się uniemożliwiając wykonanie orzeczonych kar. W życiu skazanego w warunkach zakładu karnego nie zaszły takie zmiany, które uzasadniałyby stwierdzenie, że proces resocjalizacyjny przebiega prawidłowo. Pomimo upływu czasu nie wyciągał wniosków z konsekwencji swojego postępowania, co oznacza, że zastosowanie zasady pełnej absorbcji prowadziłoby do nieuzasadnionego premiowania sprawcy, który popełnił wiele różnych przestępstw
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Koper
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Robert Pelewicz
Data wytworzenia informacji: