Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 62/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2017-04-05

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2017-04-05
Data orzeczenia:
5 kwietnia 2017
Data publikacji:
13 czerwca 2017
Data uprawomocnienia:
5 kwietnia 2017
Sygnatura:
II Ka 62/17
Sąd:
Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Wydział:
II Wydział Karny
Przewodniczący:
Robert Pelewicz
Protokolant:
st. sekr. sąd. Marta Czachurska
Podstawa prawna:
art.49§1 kpk, art.50 kpk, art.158§2 kk
Teza:
1. Na skutek zmian w opisie czynu doszło do uznania, że oskarżeni uczestniczyli w bójce, a nie - jak pierwotnie wskazywał oskarżyciel publiczny – w pobiciu, co może budzić wątpliwości co do uprawnień procesowych osób uczestniczących w zdarzeniu do występowania w charakterze oskarżyciela posiłkowego. Niemniej jednak wątpliwości te są pozorne, jeśli weźmie się pod uwagę to, że w przypadku przestępstwa udziału w bójce (art. 158 kk) kumulacja roli oskarżonego (podejrzanego) i pokrzywdzonego jest możliwa. Ten typ czynu zabronionego jest niemalże modelowym przykładem takiej możliwości. Jego cechą szczególną jest bowiem to, że każdy z uczestników bójki pełni podwójną rolę - atakującego i atakowanego. Biorąc więc udział w bójce, jej uczestnik realizuje znamiona typu czynu zabronionego, ale zarazem staje się także pokrzywdzonym, ponieważ jego zdrowie i życie zostaje bezpośrednio narażone (ewentualnie - naruszone) za sprawą przestępstwa popełnianego przez innych uczestników bójki. Spełnione są więc wszystkie warunki z art. 49 § 1 kpk, konieczne do uznania uczestnika bójki - w tym przypadku K. B. - za pokrzywdzonego, przy jednoczesnej możliwości postawienia mu zarzutu z art. 158 § 1 kk (por. W. Jasiński, Kumulacja ról oskarżonego i pokrzywdzonego w polskim procesie karnym, PiP 2008/1/85-95). Tym samym K. B. był uprawniony do występowania w sprawie w charakterze pokrzywdzonego i do korzystania z uprawnień oskarżyciela posiłkowego. Nie doszło w tym względzie do obrazy przepisów postępowania poprzez naruszenie art. 49§1 kpk w zw. z art. 56§2 kpk. 2. Brak również podstaw do uznania, że doszło do naruszenia art. 50 kpk, gdyż przepis ten ma charakter ściśle procesowy. Wyłącza on jedynie możliwość korzystania z uprawnień pokrzywdzonego określonych w art. 53 kpk (występowanie w charakterze oskarżyciela posiłkowego), przez osobę występującą w tej samej sprawie w charakterze oskarżonego – co w realiach przedmiotowej sprawy nie miało miejsca, gdyż K. B. nie był oskarżonym w niniejszej sprawie. K.B. i A.B. również byli uczestnikami bójki, nie zostali jednak postawieni w stan oskarżenia przez oskarżyciela publicznego, na skutek złożonej sytuacji procesowej, która uległa zmianie już w toku postępowania sądowego. Zarzut popełnienia przestępstwa z art. 158§1 kk przedstawiony został jedynie S. B. i B. B., a dokonanie przez Sąd I instancji jakiejkolwiek zmiany podmiotowej w tym względzie było niemożliwe właśnie ze względu na granice oskarżenia zakreślone przez oskarżyciela publicznego. Udział w bójce K. B. i A. B. został jednak zaakcentowany przez Sąd I instancji w zmienionym opisie czynu, w którym wskazano na udział w tejże bójce „innych ustalonych osób”. Z tego też powodu Sąd I instancji był uprawniony do odstąpienia od orzeczenia zadośćuczynienia na rzecz oskarżyciela posiłkowego K. B.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Koper
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Osoba, która wytworzyła informację:  Robert Pelewicz
Data wytworzenia informacji: