Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 258/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2017-10-04

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2017-10-04
Data orzeczenia:
4 października 2017
Data publikacji:
22 listopada 2017
Data uprawomocnienia:
4 października 2017
Sygnatura:
II Ka 258/17
Sąd:
Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Wydział:
II Wydział Karny
Przewodniczący:
Robert Pelewicz
Protokolant:
st. sekr. sąd. Edyta Bełczowska
Teza:
1. Sąd meriti nie był procesowo zobligowany do zgromadzenia i zabezpieczenia absolutnie wszystkich dowodów potwierdzających zarzuty aktu oskarżenia, a tym samym potwierdzających przebieg wzajemnych relacji pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzoną w okresie objętym zarzutem aktu oskarżenia. Zwłaszcza, że wskazane w art.190a § 1 kk znamię przestępstwa w postaci "nękania" jest znamieniem o charakterze zbiorowym (wieloczynnościowym), które zbiera zachowania o różnym charakterze i stopniu dolegliwości, często znacznie rozciągnięte w czasie. Sąd meriti słusznie zatem uznał, że zebrane dowody były wystarczające, aby stwierdzić, że doszło do zrealizowania znamion przestępstwa zarzucanego oskarżonemu w akcie oskarżenia. Zabezpieczenie zaś całości komunikatów tworzonych przez oskarżonego nie byłoby w stanie oceny tej zmienić, a ponadto przyczyniłoby się do niepotrzebnego przedłużenia postępowania. Nie było zatem potrzeby poszukiwania tych dowodów również z urzędu - co niesłusznie zarzuca obrona, wskazując przy tym na naruszenie art. 5 § 2 kpk. 2. Słusznie obrońca z urzędu oskarżonego w swojej apelacji wskazuje jedynie na to, że okoliczność, iż oskarżony jest dorosły i wykształcony nie przesądza o tym, że działał on świadomie i celowo. W tym względzie ocena Sądu I instancji rzeczywiście jest zbyt dowolna i zbyt daleko idąca. O uznaniu, że oskarżony działał świadomie i celowo na gruncie przedmiotowej sprawy przesądza bowiem nie wykształcenie oskarżonego, a zebrany, zabezpieczony i przedstawiony powyżej materiał dowodowy, oceniony zgodnie z logiką sytuacji i doświadczeniem życiowym, a więc w ramach rozumowania dedukcyjnego do czego zobowiązuje każdy organ procesowy treść art. 7 kpk. Oczywistym jest co prawda, że od osoby wykształconej wymaga się zarówno lepszej percepcji danych, jak i większej kultury osobistej niż od osoby niewykształconej, niemniej jednak posiadanie takich cech przez osoby wykształcone nie zawsze jest regułą. Dlatego też nie należy z samego faktu posiadania określonego wykształcenia wyciągać zbyt daleko idących wniosków procesowych.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Koper
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Osoba, która wytworzyła informację:  Robert Pelewicz
Data wytworzenia informacji: