II Ka 285/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2018-05-18
- Tytuł:
- Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2018-05-18
- Data orzeczenia:
- 18 maja 2018
- Data publikacji:
- 12 lipca 2018
- Data uprawomocnienia:
- 18 maja 2018
- Sygnatura:
- II Ka 285/17
- Sąd:
- Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
- Wydział:
- II Wydział Karny
- Przewodniczący:
- Grzegorz Zarzycki
- Sędziowie:
-
Józef Dyl
- Protokolant:
- st. sekr. sąd. Marta Czachurska
- Hasła tematyczne:
- Dowody
- Podstawa prawna:
- art.437§2 kpk, 7 kpk, 5§2 kpk
- Teza:
- I. Podkreślenia wymaga niepoprawność sformułowania przez obrońcę oskarżonego zarzutów jednoczesnego naruszenia art. 5 § 2 kpk i art. 7 kpk, bez dostrzeżenia ich rozłącznego charakteru. Otóż art. 5 § 2 kpk ustanawia nakaz rozstrzygania na korzyść oskarżonego wszelkich niedających się usunąć wątpliwości. Natomiast o istnieniu wątpliwości faktycznych można mówić dopiero wówczas, gdy pomimo przeprowadzenia wyczerpującego postępowania dowodowego i poddania, ujawnionych na rozprawie dowodów, ocenie zgodnej z regułami wskazanymi w art. 7 kpk, nie zostaną one usunięte. Jeśli jednak wątpliwości te można rozstrzygnąć w drodze prawidłowo przeprowadzonej weryfikacji materiału dowodowego, a zatem gdy ich istnienie uzależnione jest od przyznania czy odmowy wiarygodności pewnej grupie dowodów, to nie można mówić o naruszeniu zasady wyrażonej wali. 5 § 2 kpk. Ewentualne zastrzeżenia skarżącego, co do oceny wiarygodności poszczególnych dowodów należy rozpatrywać w kontekście zarzutu przekroczenia granic sędziowskiej swobody wynikającej z treści art. 7 kpk. Rolą sądu odwoławczego jest sprawdzenie, o ile strona wnosząca apelację taki zarzut postawi, czy sąd pierwszej instancji, w rzeczywistości istniejące w sprawie nieusuwalne wątpliwości rozstrzygnął na niekorzyść oskarżonego, czym uchybił zasadzie wyrażonej wart. 5 § 2 kpk. W realiach rozpoznawanej sprawy wnoszący apelację obrońca oskarżonego takiego zarzutu nie postawił, gdyż pomimo wskazania w zarzucie obrazy art. 5 § 2 kpk, w treści zarzutów kwestionuje wyłącznie prawidłowość przeprowadzonej w sprawie analizy dowodów, w szczególności przyznanie prymatu prawdziwości (depozycje świadków) oraz uznanie za niewiarygodne (wyjaśnienia oskarżonego ), a nie rozstrzygnięcie wątpliwości na niekorzyść oskarżonego. 2. Kontekst normatywny art. 5 § 2 kpk, w powiązaniu z brzmieniem art. 167 kpk i art. i 366 § l kpk (a w postępowaniu odwoławczym w zw. z art, 458 kpk), powoduje, że obowiązek wyjaśniania i usuwania wątpliwości w zakresie ustaleń faktycznych spoczywa na organach procesowych poprzez podejmowanie starań w celu zgromadzenia dowodów pozwalających na usunięcie istniejących w sprawie wątpliwości. Zatem dążenie w toku postępowania karnego do usunięcia wątpliwości poprzez inicjatywę dowodową jest obowiązkiem sądu i oskarżyciela publicznego. Ponieważ w realiach rozpoznawanej sprawy ujawniły się wątpliwości faktyczne sygnalizowane przez obrońcę oskarżonego już w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, to ze względu na kontekst normatywny art. 437 § 2 in fine kpk w zw. z art. 458 kpk, obowiązkiem sądu odwoławczego było uzupełnienie postępowania dowodowego z urzędu, przez przeprowadzenie ustnej uzupełniającej opinii biegłej psycholog , zwrócenie się o potrzebną dokumentację dotyczącą pokrzywdzonych, a następnie dokonanie niezbędnych czynności, przez dopuszczenie dowodu z opinii biegłego psychiatry i biegłego psychologa.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Dorota Koper
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Osoba, która wytworzyła informację: Grzegorz Zarzycki, Józef Dyl
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Osoba, która wytworzyła informację: Grzegorz Zarzycki, Józef Dyl
Data wytworzenia informacji: