Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu

POSTANOWIENIE

Dnia 22 września 2023 r.

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Maciej Olechowski

Protokolant: Diana Matyka

przy udziale prokuratora Łukasza Kuchno

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 22 września 2023 r.

sprawy J. O.

oskarżonej o przestępstwo z art. 284 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk

w przedmiocie zażalenia obrońcy oskarżonej J. O. na postanowienie Prokuratora Rejonowego w Tarnobrzegu w przedmiocie dowodów rzeczowych

na podstawie art. 437 § 1 i § 2 kpk w zw. z art. 329 § 1 kpk

p o s t a n o w i ł:

uchylić zaskarżone postanowienie w całości.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2023 r. w sprawie sygn. 4281-0 Ds. (...).2022 Prokurator Prokuratury Rejonowej w Tarnobrzegu, działając na podstawie art. 228 § 1 kpk: uznał za dowody rzeczowe środki pieniężne w łącznej kwocie 639.441,99 zł zarejestrowane jako dowody rzeczowe w tut. Prokuraturze pod nr drz 227/23, drz 228/23, drz 229/23, drz 230/23, przechowywane na rachunku sum depozytowych Prokuratury Okręgowej w Tarnobrzegu; a nadto powyższe dowody rzeczowe postanowił przechowywać jak w pkt. I postanowienia.

Zażalenie na to postanowienie złożył obrońca oskarżonej zarzucając zapadłej decyzji procesowej błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, mogący mieć wpływ na jego treść, polegający na wyrażeniu błędnego poglądu, że zasadne jest zabezpieczenie środków pieniężnych w kwocie 639.441,99 zł, ponieważ istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że w/w środki pieniężne pochodzą z przestępstwa będącego przedmiotem postępowania i stanowią dowody jego popełnienia głównie w oparciu o zeznania pokrzywdzonego oraz dowody z dokumentów, co przemawia za uznaniem środków pieniężnych w wysokości 639.441,99 zł za dowody rzeczowe i przechowywaniem ich na koncie sum depozytowych Prokuratury - szczególnie jeśli zważyć, że po pierwsze postanowienie z dnia Prokuratora Rejonowego w Tarnobrzegu z 22.12.2022 r. sygn. akt 4281-0.Ds. (...).2022 o dokonaniu blokady rachunków bankowych nigdy się nie uprawomocniło (upadło z dniem 22.06.2023 r.), zatem decyzja o uznaniu środków pieniężnych w kwocie 639.441,99 zł, zarówno ta z 4.04.2023 r. jak i ta z 14.06.2023 r. nigdy nie powinna zapaść, a po drugie materiał dowodowy zalegający w aktach sprawy nie daje podstaw do przyjęcia, w oparciu o zeznania pokrzywdzonego i dowody z dokumentów, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że te środki pieniężne pochodzą z przestępstwa i stanowią dowody jego popełnienia.

W konkluzji skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i wydanie zwrotu środków pieniężnych w wysokości 639.441,99 zł podejrzanej z należnymi odsetkami od dnia zajęcia tych środków.

Sąd zważył, co następuje:

Zażalenie obrońcy oskarżonej J. O. zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 228 § 1 kpk przedmioty wydane lub znalezione w czasie przeszukania należy po dokonaniu oględzin, sporządzeniu spisu i opisu zabrać albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem obowiązku przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie.

W tym miejscu należy wskazać, że przepis art. 228 kpk zawiera normy dotyczące postępowania z wydanymi lub znalezionymi w toku przeszukania przedmiotami w celu ich zabezpieczenia dla potrzeb postępowania karnego. Organ przeprowadzający przeszukanie dokonuje ich oględzin, sporządza spis i opis, a następnie przedmioty te zabiera i przechowuje. Może je także oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem obowiązku przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie. Jest oczywiste, że taką decyzję podjąć można tylko wówczas, gdy przedmioty te znalazły się w faktycznym władaniu osób dokonujących czynności procesowych (por. SN I KZP 30/94, OSNKW 1995, nr 1-2, poz. 7 z glosą W. Grzeszczyka, Prok. i Pr. 1995, nr 5, s. 69-75).

W tym miejscu należy wskazać, że podstawą wydania przez Prokuratora przedmiotowego postanowienia był fakt wydania z dniem 22 grudnia 2022 r. w sprawie sygn. 4281-0 Ds. (...).2022 decyzji procesowej opartej na podstawie art. 106a ust. 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe o blokadzie rachunków bankowych o numerach:

- (...) do wysokości kwoty 200.000,00 złotych;

- (...) do wysokości kwoty 200.000,00 złotych;

- (...) do wysokości kwoty 200.000,00 złotych;

- (...) do wysokości kwoty 39.441,99 złotych;

które to postanowienie było w ocenie Sądu zatwierdzeniem zatrzymania rzeczy, o którym mowa w art. 230 § 1 kpk.

Uszło jednak uwadze Prokuratora, że postanowieniem z dnia 13 lipca 2023 r. w sprawie II Kp 519/23 Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu rozpoznając zażalenie obrońcy oskarżonej J. O. na postanowienie prokuratora z dnia 22 grudnia 2022 r. w sprawie sygn. 4281-0 Ds. (...).2022 o dokonaniu blokady rachunków bankowych uchylił je w całości.

Wobec powyższego skoro w niniejszej sprawie przestało istnieć w obrocie prawnym postanowienie o dokonaniu blokady rachunków bankowych, które jak wyżej wskazano stanowiło w zasadzie zatwierdzenie zatrzymania rzeczy, to tym samym brak jest podstaw do uznania w/wskazanych środków pieniężnych za dowody rzeczowe.

Ponadto mając na względzie treść art. 106a ust. 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe dokonana przez Prokuratora blokada rachunków bankowych oskarżonej upadła z mocy prawa, co tym samym jeszcze dobitniej wskazuje na fakt, że zaskarżone postanowienie nie powinno się ostać.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Pouczenie:

Na niniejsze postanowienie zażalenie nie przysługuje.