II Ka 116/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2019-05-15
- Tytuł:
- Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu z 2019-05-15
- Data orzeczenia:
- 15 maja 2019
- Data publikacji:
- 29 sierpnia 2019
- Data uprawomocnienia:
- 15 maja 2019
- Sygnatura:
- II Ka 116/19
- Sąd:
- Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
- Wydział:
- II Wydział Karny
- Przewodniczący:
- Robert Pelewicz
- Protokolant:
- st. sekr. sąd. Marta Czachurska
- Hasła tematyczne:
- Przywłaszczenie
- Podstawa prawna:
- art.284§2 kk
- Teza:
- 1. Przestępne przywłaszczenie cudzej rzeczy ruchomej musi być poprzedzone powierzeniem jej przez pokrzywdzonego, czyli oddaniem w tymczasowe władanie sprawcy z zastrzeżeniem, że nie staje się on jej właścicielem lub wyłącznym dysponentem z pominięciem uprawnionego, lecz staje się jedynie jej depozytariuszem mającym szersze lub węższe uprawnienia do np. korzystania z rzeczy lub czerpania z niej pożytków. Jeżeli ów sprawca w takiej konfiguracji działa następnie z zamiarem ostatecznego i nieodwracalnego pozbawienia mienia innej osoby i uczynienia z niego własnej lub innej osoby własności - realizuje znamiona typu z art. 284 § 2 kk. Ma bowiem dojść do definitywnego oddzielenia uprawnionego od stanowiącej jego własność rzeczy i potraktowania rzeczy jako własnej przez sprawcę. Natomiast zamiar wykorzystania mienia innej osoby w sposób niezgodny z wolą właściciela (np. wyrażoną w umowie) nie jest tożsamy z zamiarem przywłaszczenia. Brak tych elementów nie pozwala na przypisanie przestępstwa przywłaszczenia. 2. Tak też stało się w niniejszej sprawie - pieniądze przekazane przez nowego udziałowca ... stanowiły bez wątpienia przedmiot przeniesienia ich własności na spółkę .... , jako element pokrycia udziałów stanowiących faktyczną wartość spółki. Wobec niebudzącej woli stron umowy, a więc zarówno ......, stały się więc własnością spółki .... Oskarżona, zgodnie z zapisem w Krajowym Rejestrze Przedsiębiorców pod nr KRS ...., figuruje jako prezes zarządu ....., mogła zatem tymi pieniędzmi dowolnie dysponować, albowiem przekazana kwota stanowiła zapłaconą należność za udziały stanowiące faktyczną wartość spółki. Co więcej, zawarta umowa nie zakazywała nawet oskarżonej dysponowania otrzymywanymi od .... pieniędzmi na inne cele, nawet nie związane z działalnością spółki ..... – do czego przekonuje wieloletnie współdziałanie oskarżonej z oskarżycielem posiłkowym – subsydiarnym, który w tym czasie był członkiem zarządu spółki i miał możliwość sprawdzenia sytuacji finansowej spółki i już wcześniej mógł podjąć stosowne działania w celu zabezpieczenia swoich roszczeń. Niezależnie więc od tego na jaki rzeczywisty cel związany z działalnością spółki pieniądze te były przeznaczone, to przez okres około 4 lat .... nie kwestionował zasadności ich wpłaty i wykorzystywania przez oskarżoną, jako prezesa zarządu, w ramach działalności spółki .... Zatem zarówno w dacie przekazania na rzecz spółki ..... poszczególnych wpłat dokonanych przez ...., jako należność za udziały stanowiące faktyczną wartość spółki, jak i w datach wskazanych w subsydiarnym akcie oskarżenia, kwota ..... nie mogła stanowić przedmiotu przywłaszczenia, albowiem była ona własnością spółki. Z tego samego powodu przekazane przez ..... pieniądze nie mogły stanowić także rzeczy „powierzonej” w rozumieniu art. 284 § 2 kk, gdyż w realiach rozpoznawanej sprawy spółka była właścicielem przekazanych w ramach przedmiotowej umowy środków pieniężnych. W konsekwencji, zwrotu należności .....może dochodzić na drodze procesu cywilnego, z racji niewykonania umowy.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Dorota Koper
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Osoba, która wytworzyła informację: Robert Pelewicz
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Osoba, która wytworzyła informację: Robert Pelewicz
Data wytworzenia informacji: